Εντάξει, είναι δεδομένο ότι κάθε 15 Αυγούστου σχεδόν σε όλες τα ειδησεογραφικές σελίδες θα υπάρχουν άρθρα για θαύματα της Παναγίας που έκανε αυτό, εκείνο, το άλλο, το παρ΄άλλο. «Αν δεν ήταν η Παναγία δεν θα μου ειχε πετύχει το κέϊκ» λέει ο ένας, «αν δεν ήταν η Παναγία θα είχα μείνει από μπαταρία» λέει ο άλλος και γενικά ένα κύμα διηγήσεων, αναφορών και συμπεριφορών που δείχνει το υψηλό επίπεδο γνώσης και βαθιάς κατανόησης του κόσμου και της πραγματικότητας που δε συναντάς σε άλλη χώρα στη Γη πλανιέται πάνω από την Ελλάδα.
Η (ρητορική) απορία μου όμως είναι τι έκανε η Παναγία και δεν σταμάτησε τους Γερμανούς στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα και αλλού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονούνταν στα στρατόπεδα εξόντωσης και η Παναγία δεν το έμαθε ποτέ. Αλλά αυτούς εδώ στον Ορχομενό τους έσωσε.
Όπως κακό σημάδι είναι ότι η Παναγία δεν έκανε το θαύμα της και ο ευσεβής πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς δεν μπόρεσε να παρευρεθεί σε λειτουργία λόγω προβλήματος υγείας. Ή δεν προσευχήθηκε με καθαρή καρδιά ή τον αγνόησε η Παναγία. Εδώ βέβαια αγνόησε τόσους άλλους που εκτελούνταν στην ισχιαλγία του Σαμαρά θα κόλλαγε;
Από ό,τι φαίνεται όμως το θαύμα της εξόδου από την οικονομική κρίση είναι διαρκείας αν κρίνουμε από την μεγαλειώδη δήλωση του προέδρου της Δημοκρατίας «Η σημερινή μέρα να είναι η αρχή του τέλους των δεινών του λαού» η οποία θα μπορούσε να είχε γίνει ίδια και απαράλλακτη και πέρυσι ή και προπέρυσι. Αλλά ο Παπούλιας την θέλει από τον φετνό Δεκαπενταύγουστο τη σωτηρία. Του χρόνου τέτοια μέρα θα την επαναλάβει τη δήλωση ακριβώς όπως και φέτος. Που θα πάει, σε κάποια φάση θα περάσει η κρίση (μπορεί σε 10 χρόνια π.χ) και θα εκπληρωθεί θέλει δε θέλει η προφητεία του Προέδρου.
Γιατί στην Ελλάδα η πολιτκή ασκείται στο πνεύμα της Βίβλου. Με αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Τελίκα προφήτες εκλέγουμε.
Παρης Μπρουζος 