Θέματα (1)

Γυναικοκτονίες: ένα κείμενο από τον Νίκο Σαραντάκο

Θέματα

Επάγγελμα «μακεδονομάχος».

Χριστιανικά θαύματα

Ο αθεϊσμός (ορθολογισμός βασικά) στην αρχαία Ελλάδα

Δημοψήφισμα

Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ δεν ήθελαν τη συμφωνία ή δεν πήραν την συμφωνία που ήθελαν είχανε δυο επιλογές: δημοψήφισμα ή εκλογές.

Επέλεξαν το δημοψήφισμα. Δεν την θεωρώ κακή ιδέα. Ας αποφασίσουν οι πολίτες.

Είναι όμως και δείκτης τσαπατσουλιάς. Το δημοψήφισμα έπρεπε να είχε διοργανωθεί τουλάχιστον έναν μήνα νωρίτερα και να υπάρχει περισσότερος χρόνος για τη διοργάνωσή του.

Είναι και δείκτης πολιτικαντισμού. Είναι ερώτημα τι θα κάνει η κυβέρνηση στην περίπτωση του ΝΑΙ. Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβέρνησης έχουν ήδη ταχθεί με το ΟΧΙ. Πώς θα εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα με το οποίο δεν συμφωνούν; Και ποιο είναι το σχέδιο; Για τις όποιες δυσκολίες που θα προκύψουν θα έχουμε μια κυβέρνηση που θα νίπτει μονίμως τα χέρια της λέγοντας «εμείς δεν θέλαμε, αλλά ο λαός αποφάσισε έτσι». Άρα ο λαός φταίει, κακό του κεφαλιού του.

Στις όποιες μελλοντικές διαμαρτυρίες θα ρίχνουν τα στελέχη της κυβέρνησης τις ευθύνες στους πολίτες; «ας μην ψηφίζατε την συμφωνία, ό,τι σπείρατε θερίζετε».

Και τι γίνεται αν σε μερικούς μήνες αρχίσει πάλι η ιστορία της χωρίς τέλος διαπραγμάτευσης καθώς η προτεινόμενη συμφωνία θα έχει τέλος τον Νοέμβριο. Μετά τι; Πάλι δημοψήφισμα για την επόμενη συμφωνία;

Τι θα γίνει στην περίπτωση του ΟΧΙ; Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Θα πάει η κυβέρνηση με το ΟΧΙ στους θεσμούς και θα πει τι; «έχουμε το ΟΧΙ, θέλουμε μια άλλη συμφωνία».

Και αν οι θεσμοί πούνε ότι δεν υπάρχει άλλη πρόταση; Ή ότι το θέμα της διαπραγμάτευσης έχει λήξει; Και ότι δεν μας ενδιαφέρει πλέον το ρίσκο χρεοκοπίας της Ελλάδας;

Σημαίνει το ΟΧΙ ως επόμενο βήμα έναρξη διαδικασιών εξόδου από το Ευρώ;

Και αυτά είναι θέματα που σκέφτεται ο καθένας και πρέπει η κυβέρνηση να πάρει θέση πριν τη μέρα του δημοψηφίσματος.

Ο νέος σκοταδισμός

Για τα τελευταία κατορθώματα του ΣΥΡΙΖΑ ένα πολύ καλό άρθρο της Πωλίν Κόκλα στη Lifo.

Ο νέος σκοταδισμός

Δεν είναι ειδωλολατρία.

Είναι ειδωλολατρία λέει ο Φίλης. Θεολογικά έχει δίκιο. Πρακτικά όμως έχει άδικο. Ειδωλολατρία το λες τον 10ο ή τον 11ο αιώνα. Τον 21ο αιώνα σε ευρωπαϊκή χώρα τουλάχιστον το λες ηλιθιότητα.

Και καλά να ασχολείται η Εκκλησία ή τα πιο οπισθοδρομικά τμήματα της κοινωνίας. Αλλά το κράτος; Και περιφορά σε νοσοκομείο;

Εδώ και αρκετό καιρό θεωρώ ότι το ελληνικό κράτος έχει δημιουργήσει και συντηρεί δομές που δεν του ταιριάζουν και δεν υποστηρίζονται από την κοινωνία.

Π.χ το να κατασκευάζεις νοσοκομεία, να συντηρείς τα κτίρια, να θέλεις να τα εξοπλίσεις με (κάθε φορά σύγχρονα) μηχανήματα διαγνωστικά ή θεραπευτικά, να θέλεις να έχουν (σύγχρονα) φάρμακα, να προσλαμβάνεις ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι ένα κόστος τεράστιο.

Παράλληλα θα πρέπει να έχεις πανεπιστήμια και σχολές όπου άνθρωποι θα πρέπει να σπουδάσουν στην περίπτωση αυτή ιατρική ή νοσηλευτική. Η κατασκευή και συντήρηση πανεπιστημιακών κτιρίων κοστίζει χρήματα. Κοστίζει να συντηρείς εργαστήρια, αναλώσιμα εργαστηρίων, διοικητικές θέσεις, διδακτικές θέσεις και ένα σωρό άλλα δομές μέχρι να αποφοιτήσουν άνθρωποι για τη στελέχωση νοσοκομείων.

Παράλληλα έχεις ένα ασφαλιστικό σύστημα που έχει τεράστια ελλείματα αυτή τη στιγμή.

Όλα αυτά τα κόστη λοιπόν μπορούσανε να εξαφανιστούν (και οι ασφαλιστικές εισφορές φυσικά) απλώς και μόνο απεθυνόμενοι για θέματα υγείας σε κόκκαλα αγίων. Αφού λειτουργεί.  Για μία χώρα που χρωστάει πάνω από 300 δις ευρώ θα ήτανε τεράστια οικονομική ανακούφιση για τα δημόσια ταμεία και για τα ασφαλιστικά ταμεία η κατάργηση ή τουλάχιστον ο δραστικός περιορισμός τέτοιων αταίριαστων σε εμάς δομών που απαιτούνε τεράστια κεφάλαια.

Αφού υπάρχει θρησκευτικό αίσθημα και κόκκαλα αγίων περιφέρονται σε νοσοκομεία δεν καταλαβαίνω πραγματικά ποιος ο λόγος να συντηρείς με δισεκατομμύρια Ευρώ σύστημα εκπαίδευσης και σύστημα υγείας. Υπό αυτό το πρίσμα δεν έχει άδικο ο Σόιμπλε όταν λέει ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Δεν χρειαζόμαστε καμία επιστήμη γιατί ο ελληνικός λαός έχει θρησκευτικό αίσθημα.

Είχα χαρακτηρίσει κάποτε την Ελλάδα ως την πλέον δυτικότροπη χώρα της Μέσης Ανατολής. Δεν εχει αλλάξει κάτι τα τελευταία 7-8 χρόνια.

Και ας αναρωτηθούμε αν έχει νόημα να μιλάμε για δεξιά, αριστερά, κέντρο ή οτιδήποτε άλλο στο Αφγανιστάν, στην Αίγυπτο, στην Σαουδική Αραβία και στις άλλες μουσουλμανικές χώρες. Όλα είναι θρησκευτικό αίσθημα.

Και είναι ο λόγος που με αριστερή κυβέρνηση το κράτος υποδέχθηκε μέσα σε λίγο καιρό δύο παράξενους αργηγούς κρατών όπως είπε ξανά ο Φίλης.

Ζητείται ορθολογισμός

Έχει δίκιο ο Νίκος Δήμου σε ότι αφορά τον αχταρμά απόψεων, δηλώσεων και (αλληλο)διαψεύσεων στην κυβέρνηση και στην αναφορά του στους 4 πόλους εξουσίας.

Εξίσωση εξουσίας με τέσσερις αγνώστους

Θα έλεγα ότι εκτός του Τσίπρα υπάρχουν άλλοι τρεις σκιώδεις πρωθυπουργοί: Καμμένος, Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνης (όχι κατ΄ανάγκη με σειρά ισχύος).

Μέχρι στιγμής τα μέλη της κυβέρνησης έχουν μετατοπίσει το είδος των αποφάσεων που παίρνουν σε θεολογικό επίπεδο καθώς κάθε απόφαση σημαντική ή ασήμαντη εντάσσεται σε ένα πλαίσιο υποτίθεται ενάρετης, ηθικής και χρηστής διακυβέρνησης και αυτό φυσικά πάντα σε αντιδιαστολή με τις αντίστοιχες αποφάσεις των υποτίθεται διεφθαρμένων εκπροσώπων προηγουμένων κυβερνήσεων. Άσχετα αν αρκετοί βέβαια από αυτούς είναι και βουλευτές της συμπολίτευσης ή και μέλη της σημερινής αριστερής κυβέρνησης. Αλλά ειδικά στην ελληνική Αριστερά όπως και στην Ορθοδοξία άλλωστε άνθρωποι μεταστρέφονται και αγιάζουν με θαυμαστό τρόπο. Για αυτό εξάλλου πρότεινε ο Τσίπρας τον Παυλόπουλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας παρά την προϊστορία με τον γνωστό ως νόμο Παυλόπουλο και αρκετές χιλιάδες διορισμούς στο δημόσιο.

Ένα δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός είναι όχι μόνο η ευκολία με την οποία συμφώνησε ο Τσίπρας με τον Καμμένο για σχηματισμό κυβέρνσης αλλά επιπλέον η ευκολία και η ταχύτητα με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ γοητεύεται από τον εθνολαϊκιστκό ανορθολογισμό των ΑΝΕΛ.

Ο Τσίπρας τόσο με την συνεργασία με τον Καμμένο όσο και με την πρόταση για τον Παυλόπουλο δείχνει μεν από την μία πολιτική ευφυϊα έως πολιτική κυνικότητα αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να στηρίζει την πολιτική του καριέρα αλλά δε σημαίνει ότι η Ελλάδα ως χώρα έχει κάτι να κερδίσει από αυτό.

Στην Ελλάδα πάντως δεν χρειαζόμαστε ούτε προφήτες ούτε αγίους. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ορθολογική σκέψη.

Γυρίζει η Γη;

Υπάρχουν ειδήσεις (Καφετζούδες και χαρτορίχτρες) και ειδήσεις (Προσθετικό χέρι με ρεαλιστική αίσθηση αφής) και ίσως τέτοιες ειδήσεις είναι και η εξήγηση για πολλά από τα ελληνικά φαινόμενα.

Οι Τίποτες

Οι Τίποτες του ελληνικού κοινοβουλίου ξαναχτυπούνε:

Επέστρεψε στην ΝΔ ο Νικήτας Κακλαμάνης λέγοντας «ήρθησαν όλες οι παρεξηγήσεις και όπως είναι αυτονόητο, αποδέχθηκα με χαρά την πρόσκληση του για την επανένταξή μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο κόμμα της ΝΔ».

Ώστε απλώς παρεξηγήσεις ήταν τα:

«Δεν υποκύπτω σε πολιτικούς εκβιασμούς και δεν συμβάλλω στην καταστροφή κοινωνικών ομάδων, για να ωφεληθούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του εσωτερικού και του εξωτερικού. Δεν νομοθετώ με εντολή της τρόικας».

Όπως είπε, «το άρθρο 1 είναι δόλιο, γιατί συνδυάζει την αποκατάσταση κάποιων αδικιών -πλεόνασμα- με την καταστροφή της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας, που είναι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις».

«Το άρθρο 1 πλήττει την καρδιά της ιδεολογίας της παράταξής μας, όπως την καθόρισε, το 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αυτή την παράταξη και τις αρχές της δεν μπορεί να τις διαγράψει ο κ. Σαμαράς»

Νομίσαμε και εμείς ότι συνέβαινε κάτι σοβαρο και δήλωσε όχι απλώς παρών σε ένα νομοσχέδιο αλλά και ότι τον εκβιάσανε πολιτικά ή ότι δεν νομοθετεί με εντολές τρόικας και ότι καταστρέφεται η καρδιά τη παράταξης (της ΝΔ).

Θα μου πείτε εδώ ο Άδωνις Γεωργιάδης έλεγε τον Σαμαρά τον πιο άχρηστο υπουργό εξωτερικών που έχει υπάρξει και μετά έγινε υπουργός του. Ο Κακλαμάνης θα είχε ενδοιασμούς;

Αυτο τελικά με τους υποτίθεται ανεξάρτητους ή αντάρτες  βουλευτές και τις διαγραφές πρέπει να λειτουργεί ως εξής: υπολογίζει ο βουλευτής ένα διάστημα λίγο μετά την εκλογή του και για περίπου 2 με 3 χρόνια κάνει «αντίσταση» στο σύστημα, στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ και μόλις πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών συμβαίνει κάτι και λύνονται οι παρεξηγήσεις. Και ξαναψηφίζονται φυσικά γιατι τόσες δεκαετίες ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει πολλάκις το αλάνθαστο κριτήριο με το οποίο επιλέγει την ηγεσία του.

 

 

Καημένη Νορβηγία!

Δεν την κατέκτησε την Νορβηγία ο Μέγας Αλέξανδρος και έμεινε βάρβαρη και απολίτιστη. Σε αντίθεση με το Αφγανιστάν που κατέκτησε και το εκπολίτισε και τα μεγαλειώδη αποτελέσματα είναι εμφανή και σήμερα. Γιατί δεν συγκρίνεται ο τρόπος ζωής στη χώρα-πρότυπο Αφγανιστάν με τη ζωή στην παγωμένη Νορβηγία.

Ποιος πραγματικά δεν θα ήθελε να ζήσει σε αυτή τη χώρα (το Αφγανιστάν) και να απολαμβάνει όλες τις ελευθερίες και τα αγαθά που έχει. Παράδεισος επί της Γης. Και όλα αυτά χάρη στον Αλέξανδρο. Καημένη Νορβηγία!

Έλληνες πολιτικοί. Οι Τίποτες. Ο Αβραμόπουλος δεν είναι μόνος του σε αυτή την κατηγορία.

Κορυφαία παραδείγματα των τελευταίων ημερών:

Ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας του υπουργείου Δικαιοσύνης Γιώργος Σούρλας θεώρησε σωστό στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα να αναφερθεί πάλι στην γελοιότητα με την οποία ανατράφηκαν γενιές Ελλήνων αλλοτινών εποχών όμως. Ελλήνων της Ψωροκώσταινας όμως, όχι Ελλήνων με έξυπνα κινητά. Ότι δήθεν ο Αλέξανδρος εκπολίτισε τα μέρη που κατέκτησε και ότι δήθεν οι λαοί εκεί είναι ακόμη ευγνώμονες κλπ κλπ.

Προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού σε θέση συμβούλου του. Τι να τον συμβουλεύσει ο Σούρλας; Προσωπική επιλογή του Σαμαρά όπως και ο Μπαλτάκος που χαριεντίζονταν με την Χρυσή Αυγή. Όπως και ο Γεωργιάδης ως υπουργός Υγείας, όπως και ο Βορίδης στην ίδια θέση, όπως και η Σοφία Βούλτεψη ως κυβερνητική εκπρόσωπος.

Η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη παρίστανε την Ζαπατίστα και ταυτόχρονα την Γερόντισα του Αγίου Όρους (μετά το απόφθεγμα του άλλου μεγάλου εν δυνάμει ηγέτη της χώρας Αλέξη Τσίπρα Ζαπατίστες και Γέροντες είναι ταυτόσημα) και δήλωσε ότι δεν έχει περιουσία και είναι ακτήμων και μάλιστα εκ πεποιθήσεως. Μετά δημοσιοποιήθηκε η φορολογική της δήλωση όπου φαίνεται ότι έχει σημαντική ακίνητη περιουσία.

Ο Νίκος Νικολόπουλος ηγέτης της Πελοποννήσου με τα βλακώδη σχόλιά του για τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια. Στην ίδια κατηγορία ο Αναστάσιος Νεράντζης. Να εκθέτουν τις απόψεις τους και να νομίζεις ότι βλέπεις μετάφραση των απόψεων κάποιου μουλά από τη Σαουδική Αραβία ή το Αφγανιστάν. Αλλά όχι. Είναι οι απόψεις ορθόδοξων Ελλήνων. Το ίδιο είναι.

Παρεπιπτόντως ο ηγέτης του ΚΚΕ ο τεράστιος Δημήτρης Κουτσούμπας να μιλάει για το θέμα ως κλασικός εκτός τόπου και χρόνου έλληνας κομμουνιστής βουτηγμένος στα συντηρητικά.

Ακροδεξιοί, εθνικιστές, λαϊκοδεξιοί και υποτίθεται αριστεροί σε πλήρη συμφωνία.

Ο δε ηγέτης της προοδευτικής (τρομάρα της) Αριστεράς να θέλει να μείνει μόνος του λέει με μια εικόνα τη Παναγίας. Και το θαύμα φυσικά έγινε και τις τελευταίες ψηφίστηκαν ένα σωρό φοροαπαλλαγές για την Εκκλησία και τα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να σφυρίζει αδιάφορα. Μάλλον δεν έπεσε στην αντίληψή τους στον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα…Σίγουρα αυτό είναι.

Η λίστα είναι μεγάλη, απέραντη και καλύπτει όλο το πολιτικό φάσμα.

Δεκαπενταύγουστος

Εντάξει, είναι δεδομένο ότι κάθε 15 Αυγούστου σχεδόν σε όλες τα ειδησεογραφικές σελίδες θα υπάρχουν άρθρα για θαύματα της Παναγίας που έκανε αυτό, εκείνο, το άλλο, το παρ΄άλλο. «Αν δεν ήταν η Παναγία δεν θα μου ειχε πετύχει το κέϊκ» λέει ο ένας, «αν δεν ήταν η Παναγία θα είχα μείνει από μπαταρία» λέει ο άλλος και γενικά ένα κύμα διηγήσεων, αναφορών και συμπεριφορών που δείχνει το υψηλό επίπεδο γνώσης και βαθιάς κατανόησης του κόσμου και της πραγματικότητας που δε συναντάς σε άλλη χώρα στη Γη πλανιέται πάνω από την Ελλάδα.

Η (ρητορική) απορία μου όμως είναι τι έκανε η Παναγία και δεν σταμάτησε τους Γερμανούς στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα και αλλού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονούνταν στα στρατόπεδα εξόντωσης και η Παναγία δεν το έμαθε ποτέ. Αλλά αυτούς εδώ στον Ορχομενό τους έσωσε.

Όπως κακό σημάδι είναι ότι η Παναγία δεν έκανε το θαύμα της και ο ευσεβής πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς δεν μπόρεσε να παρευρεθεί σε λειτουργία λόγω προβλήματος υγείας. Ή δεν προσευχήθηκε με καθαρή καρδιά ή τον αγνόησε η Παναγία. Εδώ βέβαια αγνόησε τόσους άλλους που εκτελούνταν στην ισχιαλγία του Σαμαρά θα κόλλαγε;

Από ό,τι φαίνεται όμως το θαύμα της εξόδου από την οικονομική κρίση είναι διαρκείας αν κρίνουμε από την μεγαλειώδη δήλωση του προέδρου της Δημοκρατίας «Η σημερινή μέρα να είναι η αρχή του τέλους των δεινών του λαού» η οποία θα μπορούσε να είχε γίνει ίδια και απαράλλακτη και πέρυσι ή και προπέρυσι. Αλλά ο Παπούλιας την θέλει από τον φετνό Δεκαπενταύγουστο τη σωτηρία. Του χρόνου τέτοια μέρα θα την επαναλάβει τη δήλωση ακριβώς όπως και φέτος. Που θα πάει, σε κάποια φάση θα περάσει η κρίση (μπορεί σε 10 χρόνια π.χ) και θα εκπληρωθεί θέλει δε θέλει η προφητεία του Προέδρου.

Γιατί στην Ελλάδα η πολιτκή ασκείται στο πνεύμα της Βίβλου. Με αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Τελίκα προφήτες εκλέγουμε.